Γενική ιατρική

Τι σημαίνει Γενικός-Οικογενειακός Ιατρός;

Ο Γενικός/ Οικογενειακός Ιατρός είναι εξειδικευμένος ιατρός εκπαιδευμένος σύμφωνα με τις αρχές του επιστημονικού κλάδου του. Είναι προσωπικός ιατρός του κάθε ασθενή, κύριος υπεύθυνος για την παροχή σφαιρικής και συνεχιζόμενης φροντίδας προς κάθε άτομο που αναζητά την ιατρική φροντίδα ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο και το είδος της ασθένειας. Φροντίζει τα άτομα σε συνάρτηση με την οικογένεια, την κοινότητα και την κουλτούρα τους, πάντοτε σεβόμενος την αυτονομία των ασθενών τους. Αναγνωρίζει ότι, επίσης, φέρει επαγγελματική υπευθυνότητα απέναντι στην κοινότητα την οποία υπηρετεί. Στη διαπραγμάτευση των σχεδίων διαχείρισης με τους ασθενείς του ενσωματώνει σωματικούς, ψυχολογικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς και υπαρξιακούς παράγοντες, χρησιμοποιώντας τη γνώση και την εμπιστοσύνη που έχουν γεννηθεί μέσα από τις επανειλημμένες επαφές.

Ο Γενικός / Οικογενειακός Ιατρός εξασκεί τον επαγγελματικό ρόλο του προάγοντας την υγεία, προλαμβάνοντας τη νόσο και παρέχοντας θεραπείαφροντίδα ή παρηγοριά. Αυτό επιτυγχάνεται είτε απευθείας είτε διαμέσου των υπηρεσιών άλλων σύμφωνα με τις ανάγκες υγείας και τους διαθέσιμους -μέσα στην κοινότητα όπου υπηρετούν- πόρους, υποβοηθώντας τους ασθενείς, όπου χρειάζεται, στην αξιολόγηση αυτών των υπηρεσιών. Θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την ανάπτυξη και την διατήρηση των ικανοτήτων του, της προσωπικής του ισορροπίας και των αξιών τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση για αποτελεσματική και ασφαλή φροντίδα των ασθενών.

Οι Βασικές Δεξιότητες του Γενικού / Οικογενειακού Ιατρού είναι τα παρακάτω:

α) αποτελεί φυσιολογικά το σημείο της πρώτης ιατρικής επαφής μέσα στο σύστημα φροντίδας υγείας, παρέχοντας ανοιχτή και απεριόριστη

πρόσβαση στους χρήστες του, ασχολούμενος με όλα τα προβλήματα υγείας ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό του ενδιαφερόμενου ατόμου

β) κάνει αποδοτική χρήση των πόρων φροντίδας υγείας μέσα από τη συντονισμένη φροντίδα, συνεργαζόμενος με άλλους επαγγελματίες υγείας στον χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας και διαχειριζόμενος τη συνεργασία με άλλες ιατρικές ειδικότητες, παίζοντας ρόλο συνηγόρου υπέρ του ασθενούς, όταν αυτό χρειασθεί.

γ) αναπτύσσει μία μοναδική προσωποκεντρική προσέγγιση, επικεντρωμένη στο άτομο, την οικογένειά του και την κοινότητά τους.

δ) διαθέτει μία μοναδική διαδικασία – τεχνική συμβουλευτικής συνέντευξης, μέσα από την οποία καθιερώνεται μία προσωπική σχέση πέρα από χρονικά όρια, με τη βοήθεια αποτελεσματικής επικοινωνίας ανάμεσα στον ιατρό και τον ασθενή.

ε) είναι υπεύθυνος για την παροχή μακροχρόνιας συνέχειας στη φροντίδα, όπως αυτό προσδιορίζεται από τις ανάγκες του ασθενή.

στ) διαθέτει μία ειδική διαδικασία λήψης αποφάσεων προσδιοριζόμενη από τις έννοιες του επιπολασμού και της επίπτωσης των ασθενειών στην κοινότητα.

ζ) διαχειρίζεται ταυτόχρονα και οξέα και χρόνια προβλήματα υγείας των ασθενών του.

η) διαχειρίζεται ασθένειες οι οποίες εμφανίζονται με μη διαφοροποιημένο τρόπο σε κάποιο πρώιμο στάδιο της εξέλιξής τους και οι οποίες μπορεί να απαιτήσουν επείγουσα παρέμβαση.

θ) προάγει την υγεία και την ευεξία μέσα από κατάλληλες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις.

ι) έχει μία ιδιαίτερη ευθύνη για την υγεία της κοινότητας. ια) διαχειρίζεται προβλήματα υγείας στις σωματικές, ψυχολογικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και υπαρξιακές διαστάσεις τους.